در دوران کودکی گاهی از مطالعه و حفظ کردن بعضی دروس مدرسه که علاقه ای بهشون نداشتم حسی بدم بهم دست میداد و این ایده به ذهنم می امد که کاش میشد راهی پیدا کرد که اطلاعات کتاب ها رو بصورت یکجا و بدون دردسر به مغز منتقل کرد که مجبور نشم زمانم رو برای حفظ کردنشون تلف کنم تا اینکه چند سال بعد فیلم ماتریکس رو دیدم واینکه آدم های زیادی رویای شبیه به اون رو داشتن و دارن برام جالب بود و همیشه فکر میکردم وای کی بشه یه روزی مثلا یه کتاب ۲۰۰۰ صفحه ای رو در عرض چند ثانیه به مغزت آپلود کنی و چند ثانیه چشم هات رو بندی و بعد همه اون کتاب رو تو ذهن ببینی ، تخیلیه ولی تخیل اش برام لذت بخشه .